Het woord ‘huidveroudering’ kom je tegenwoordig overal tegen. De cosmeticahuizen spelen er handig op in met anti-aging crèmes met ingrediënten die de huid moeten verstevigen, strakker maken en verjongen. We willen hier niet ingaan op al deze beloften en de resultaten, maar we nemen de huidveroudering zelf eens onder de loep.
Wil je je huid goed verzorgen en bewust een crème kiezen dan kan een beetje kennis over je huid en de natuurlijke veroudering daarvan geen kwaad.
Hoe ziet het normale huidverouderingsproces eruit?
De veroudering van de huid is een biologisch proces. Kort gezegd komt het erop neer dat normale functies en de herstellende werking van de huid in de loop van de tijd vertragen. Hierdoor wordt de huid vatbaarder voor ziekten en schadelijke invloeden van buitenaf.
Met het verstrijken van de tijd doen zich in de huid drastische veranderingen voor, zowel in de structuur als in de chemische samenstelling.
De huidcellen vernieuwen zich minder snel, de huid verliest elasticiteit en is minder strak, wordt kwetsbaarder en er ontstaan rimpels. De natuurlijke vochtigheidsfactor (NMF, Natural Moisturizing Factor) en de natuurlijke vetcellen (lipiden) van de hoornlaag – dit zijn de hoorncellen van de bovenste laag van de opperhuid die samen wel de huidbarrière worden genoemd – nemen af waardoor de huid minder gehydrateerd, minder zacht en dus droger aanvoelt.
Ook dieper in de huid doen zich structurele veranderingen voor. In een jonge huid zijn opperhuid (dermis) en de lederhuid (epidermis) als het ware met elkaar vervlochten waardoor ze stevig met elkaar verbonden zijn. Als de huid ouder wordt, vlakt deze verwevenheid af waardoor de verbinding (dermo-epidermale junctie) tussen beide verzwakt. Dit bemoeilijkt onder meer de aanvoer van voedingstoffen naar de oppervlakkige huidlagen.
Maar we zijn er nog niet (we hopen dat we je met onze uiteenzetting niet deprimeren!). Ook de collageensynthese vertraagt waardoor de huid minder strak wordt en elasticiteit verliest. Collageen is een structureel eiwit in de huid. Elastine, een ander belangrijk eiwit in de huid, en collageen vormen samen de ondersteuning, de structuur van de huid. Collageen geeft het bindweefsel een zekere stijfheid en elastine geeft de huid rek. Als de synthese afneemt, wordt de huid slapper en minder elastisch.
En om het allemaal nog erger te maken neemt ook de hoeveelheid hyaluronzuur, inmiddels een bekende term, ook nog eens af. Deze stof speelt een belangrijke rol in de bescherming van de huid en is verantwoordelijk voor het jonge aanzien ervan (en hiermee begrijp je meteen waarom sommige mensen hyaluronzuur in de huid laten inspuiten).
Langzaam maar zeker ondergaat de huid, in de loop van de jaren, belangrijke veranderingen die zelfs ons uiterlijk langzaam maar zeker veranderen.
Wanneer gaat het allemaal gebeuren?
Na het 30ste levensjaar wordt de huid merkbaar minder elastisch omdat het door de afname van hyaluronzuur moeilijker wordt om vocht vast te houden. Na het 40ste levensjaar verzwakt het bindweefsel en wordt de huid minder elastisch waardoor de eerste rimpels zichtbaar worden. Na het 50ste levensjaar is het de beurt van de dermo-epidermale junctie. De huid wordt dunner, droger en slapper en de gelaatstrekken worden minder strak. De huid gaat ‘hangen’.
Ook de continue bewegingen die we met onze gezichtspieren maken, laten in de loop van de tijd hun sporen achter. Lachen, kauwen, je ogen dichtknijpen, fronzen en vele andere gezichtsuitdrukkingen maken deel uit van onze persoonlijkheid maar leggen ook de basis voor rimpels en groeven.
